...

از میان کلماتت
           برق چشمانت
ـ که می بینمشان، می خوانمشان ـ
هزار هزار غزل  می ریزد وسط زندگی ام
بیا؛
کنار من
این غزلها را
با هم
بخوانیم!

----
به خیالت حالا که نیستی (نیستی؟)
برهوت ِ جان ِ خسته ام، سیراب نمی شود با یادت؟ خاطراتت؟



* تو مثل نم نم بارون و من اون خشکیه خاکم
   که اگه یه روز نباشی میدونی که من هلاکم