غایت دنیا حیرانی است و به هر سو که می چرخد سهم ما را به نگاه و سکوتی نانوشتنی کنار گذارده اند. و آنچه به نوشتن نیاید را سه نقطه گذارند و من آن سه نقطه ام؛ پُر از سکوت، پُر از حرف ...
* اصلش این است که این سقف ِ مجازی ام «دیگر» جدّی نیست! جدّی اش نگرفته ام؛ جدّی اش نگیرید.
** دلانه هایم، گاه بی مخاطب اند. لطفا در ذهنتان به قضاوت ننشینیدم.
همین!